Mijn twee zoons hebben toen ze klein waren altijd last gehad van allergieën. Het is iets dat we geleidelijk ontdekt hebben, want het is niet dat ze zelf zeggen dat ze te veel slijm krijgen als ze melk drinken of dat ze altijd moeten hoesten als ze soja drinken.
Het is volgens mij gewoon iets dat je merkt als ouder wanneer je je kinderen goed kent en goed observeert hoe ze zich gedragen. Omdat het vooral bij mijn tweede zoon heel duidelijk was dat hij toch moeite had met melkproducten, besloten we om hem te laten testen in het UZ Gasthuisberg in Leuven.
De dokter had op voorhand gezegd dat het moeilijk zou zijn om op die leeftijd (9 maanden) al een allergie te ontdekken, maar toch wilden ze proberen. Tijdens het uitvoeren van de – pijnlijke – tests bleek al snel dat het niets zou opleveren. Mijn zoon reageerde op alle stoffen allergisch, dus de resultaten waren niet te vertrouwen.
Echte zoektocht
Omdat we toch zelf overtuigd waren dat er iets was, besloten we om verder te zoeken. Op aanraden van iemand die ook met verschillende allergieën sukkelde, kwamen we bij een dokter uit die gebruik maakte van een vega-test. Dit zou een eenvoudige manier zijn om – ook kleine kinderen – te testen op allergieën.
Zo gezegd zo gedaan. Uit deze test bleek al heel snel dat mijn drie kinderen allergieën hadden. Allergieën op lactose, koemelkeiwit, soja, tomaten en curry.
Klinkt misschien heel raar, maar zodra we deze producten enkele weken uit ons dieet hadden verwijderd, veranderde het gedrag van mijn kinderen opvallend. Vooral mijn jongste zoon werd een totaal ander kind.
Van een boos, agressief en angstig kind ging hij naar een vrolijke, blije en vriendelijke jongen. Uiteraard hebben wij dit dieet verschillende jaren volgehouden al is het niet evident om al deze producten te vermijden bij opgroeiende kinderen.
Nog een stap verder
Maar leven met een allergie is natuurlijk ook niet ideaal, en het weigeren van koekjes en snoep op feestjes, het meegeven van zelf gebakken pannenkoeken en andere trucs om bepaalde stoffen te vermijden gaan na verloop van tijd doorwegen.
Via vrienden van mijn vrouw, die ook kleine kinderen hadden met allergieën, kwamen we bij een andere dokter terecht die werkte volgens NAET-therapie voor het behandelen van allergieën. Ik had mijn twijfels bij deze manier van behandelen maar omdat het vrienden waren die het hadden aangeraden, besloten we om het toch te proberen.
Als het zou werken zou het enkele lastige problemen oplossen, werkte het niet dan veranderde er niets. Dus waarom niet?
Mijn vrouw is met mijn kinderen verschillende keren langs geweest bij deze dokter en alle drie mijn kinderen zijn nu allergievrij. Ze kunnen terug alles drinken en eten, zonder hiervan last te hebben. Het lievelingseten van mijn oudste zijn nu Coeur de Boeuf tomaten, iets waar hij vroeger een allergie voor had.
Maar waarom vertel ik jou dit verhaal?
Wel, omdat geen enkele van deze dokters, behalve de eerste van het UZ, aanvaard wordt als zijnde een echte dokter. Omdat de behandeling die mijn kinderen hebben ondergaan, telkens wordt beschouwd als kwakzalverij, geldklopperij en bedrog. Omdat volgens onze wetenschappers zulke manieren van behandelen niet werken, omdat het wetenschappelijk niet bewezen is dat je iemand kan genezen op deze manier.
Uiteraard gaan wij ook naar een homeopaat, nog zoiets waar hevige discussie over bestaat binnen wetenschappelijke kringen. Een oneindig verdund middel kan toch niemand genezen zeker! Maar mijn kinderen moeten bij een oorontsteking, een griep of een longontsteking (!) gewoon enkele bolletjes laten smelten op hun tong en ze genezen.
Geen opname in een kliniek, geen antibiotica, geen junifen, geen weet-ik-veel-wat-voor-slechte-dingen-die-vanalles-kapotmaken-pillen, maar gewoon een homeopathisch middel dat volgens de huidige wetenschap niets of niemand kan genezen.
En die huidige wetenschap, daar stoor ik mij enorm aan!
Wetenschappelijk verantwoord?
Hoe dikwijls lees je niet in de krant dat een wetenschappelijk onderzoek werd vervalst, dat niet-gewenste resultaten niet gepubliceerd worden en dat bedrijven informatie over negatieve effecten van sommige producten bewust achterhouden?
Een tijd geleden raakte bekend dat een bedrijf 45 jaar lang achterhield dat het product dat ze maakten kankerverwekkend was! Dan vraag ik mij af: heeft dan niemand, geen enkele onderzoeker, een onderzoek gedaan naar een product dat door zowat alle mensen in de westerse wereld gebruikt wordt? Komaan zeg!
Daarna lees je in een artikel dat ongeveer 50% van alle onderzoeken in de economische sector dikke zever zijn en direct de vuilbak in kunnen. En als je dan wat verder leest ontdek je dat er zoiets bestaat als p-hacking. Dit komt er eigenlijk op neer dat een wetenschapper blijft zoeken naar een bewijs voor zijn theorie tot hij er een gevonden heeft.
Zo is er bijvoorbeeld bij 53 belangrijke kankeronderzoeken geprobeerd om de resultaten te reproduceren. maar slechts bij 6 van deze onderzoeken is dat gelukt. Alhoewel de resultaten van alle 53 onderzoeken gepubliceerd zijn in vaktijdschriften en dus ook een peer-review hebben ondergaan, blijken ook hier 47 onderzoeken recht de vuilbak in te kunnen.
Wat er dus op neerkomt dat er bijzonder veel wetenschappelijk onderzoek gebeurt, dat eigenlijk waardeloos is.
En als je dan ook nog eens bedenkt dat tegenwoordig het grootste deel van het onderzoek betaald wordt door bedrijven zelf, die dus het liefst positieve resultaten zien, kan je toch niet anders dan concluderen dat je ‘wetenschappelijk onderzoek’ toch ook met een korreltje zout moet nemen.
Wetenschap in de tuin?
Als ik dus mensen hoor vertellen over het toepassen van magnetisme in de tuin, over het toepassen van geluidsfrequenties, over het gebruiken van energie dan denk ik niet automatisch: ja maar, dat is niet wetenschappelijk bewezen!
Ik heb al zoveel meegemaakt, ik heb al verschillende dingen gezien waarvan ik dacht: daar snap ik niets van, maar het werkt wel degelijk!
Ik ben niet zo arrogant om te denken: zolang het niet wetenschappelijk bewezen is, is het niet mogelijk.
En ik weet dat veel mensen vinden dat het zweverig overkomt als je over zo’n dingen praat, over het feit (voor mij wel, ja) dat je manier van denken je tuin beïnvloedt, of dat je door te denken aan een doel dit doel ook daadwerkelijk bereikt. Of dat het een product zoals lavameel, dat paramagnetisch geladen is een boost kan geven aan je planten.
Ook in permacultuur haken velen af bij zulke onderwerpen omdat het te veel geiten-wollen-sokken en hoempa-hoempa is.
Maar is ons huidig wetenschappelijk onderzoek dan wel zo goed? Onderzoek dat neonicotenoïden jarenlang veilig vond, onderzoek dat Roundup veilig achte, onderzoek dat gesponsord wordt door bedrijven en dat niet naar een volledig systeem kijkt maar alles uit elkaar trekt en afzonderlijk bekijkt?
Ik heb weinig vertrouwen in de ‘wetenschappelijke onderzoeken’ die er verschijnen, ik heb meer vertrouwen in mijn waarnemingsvermogen, in mijn gezond verstand en mijn buikgevoel.
Bio is volgens wetenschappelijk onderzoek niet gezonder, yeah right!
Wetenschap is belangrijk maar niet boven alles verheven
Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat wetenschap belangrijk is maar niet boven alles verheven mag zijn.
Zeker in een tuin moet je durven experimenteren, soms moet je dingen die iedereen doet en gebruikt (spitten, frezen, combinatieteelt …) in twijfel durven trekken. Het is niet omdat het wetenschappelijk niet kan of nog niet bewezen is dat het niet waar is!
Je moet in een tuin openstaan voor wat je ziet, voelt en denkt!
En je moet je zeker niet te veel laten beïnvloeden door allerhande mensen die met ‘wetenschap’ schermen om dingen belachelijk te maken!
Gewoon doen in je tuin wat jij denkt dat je moet doen, wat jij voelt dat juist is!
Deze blog is geschreven door Frank Anrijs (Yggdrasil)
Ik sluit mij hier volledig mee aan. Ik neem wetenschappelijke studies met een grove korrel zout. Heb natuurlijk ook mijn ervaringen met de medische wereld en de alternatieve geneeskunde en dat helpt 😉
Wat mij betreft mag dat laatste zinnetje: “gewoon doen in je tuin wat jij denkt dat je moet doen, wat jij voelt dat juist is” vervangen worden door: gewoon doen in je leven wat jij denkt dat je moet doen, wat jij voelt dat juist is.