Permacultuur is een ontwerpsysteem, niet meer of niet minder. Dat is een sterkte maar in een bepaald opzicht ook een zwakte. De sterkte ligt er in dat je permacultuur op zowat alles kan toepassen en hier wringt vaak het schoentje. Er wordt soms gedacht dat men met permacultuur bezig is omdat men enkele principes gebruikt, maar zo werkt het niet natuurlijk.
Je kan niet gewoon de principes die in je kraam passen gebruiken en de andere overboord gooien. Permacultuur is een holistisch systeem, waarbij je dus gebruik maakt van alle principes en deze in samenwerking en eenheid toepast. En hier wordt het vaak wat moeilijk. Want wat de ene nog als permacultuur ziet is voor de andere misschien net iets anders of een brug te ver. Er zijn verschillende stromingen actief in permacultuur en dat geeft soms wat wrijvingen.
Extra duiding
Voor mensen met weinig ervaring lijken sommige onderwerpen misschien niet echt gelinkt aan permacultuur, andere dan weer heel duidelijk. Om dit probleem te verhelpen en wat meer duidelijkheid te verschaffen over onze visie op permacultuur voegen we een extra vaste rubriek toe aan het magazine: duiding over het thema en zijn plaats in permacultuur. Zeker interessant voor de beginner, maar net zo waardevol voor de gevorderde. Andere inzichten geven een bredere visie en meer kennis en misschien een meer genuanceerd idee.
Het thema van deze editie is: bezieling. De uitleg waarom dit zeker in het magazine hoort is de volgende:
Wellicht zullen sommigen zich afvragen wat het thema bezieling (animisme) komt doen in een tijdschrift van permacultuur.
De kern van permacultuur is het ontwerp van landschappen en voedselvoorziening in samenwerking met de natuur, samengevat in de ethische en ontwerpprincipes. Permacultuur steunt op wetenschappelijke inzichten en wellicht door onze westerse manier van denken vergeten we gemakkelijk dat permacultuur voor een deel zijn oorsprong vindt in de levenswijze en de verhalen van de Aboriginals, waarmee Bill Mollison meerdere contacten had.
en ook dit:
In zijn inleiding schrijft Bill Mollison dat we op de vraag wat leven is, zowel bij wetenschap als mystiek uitkomen. Beide komen steeds dichter bij elkaar naarmate de wetenschap haar grenzen nadert. Hij verwijst hierbij naar James Lovelock die met de Gaia-hypothese de verbinding maakt tussen wetenschap en het geloof van oude volkeren.
en als afsluiter:
In zijn boek Permaculture, Principles & Pathways Beyond Sustainability, beschreef David Holmgren hoe verschillende vormen van spiritualiteit en spirituele wetenschappen tot een creatieve verbinding kunnen komen. […] Als voorbeeld van de verbinding verwijst hij naar Steiners spirituele wetenschap. Hoewel hijzelf niet echt spiritueel is ingesteld, ziet hij in dat die weg de enige weg is naar een veilige toekomst.
Deze extra duiding zal vanaf nu bij elk onderwerp aanwezig zijn. Bij voor jou misschien twijfelachtige onderwerpen, maar ook bij overduidelijke thema’s. Van hoe meer kanten een onderwerp wordt belicht, hoe meer visies je leert, hoe beter je je eigen mening kan vormen en bijstellen.
Deze blog is geschreven door Frank Anrijs (Yggdrasil)