De corona-crisis is in een vernietigend tempo over Europa gegolfd. Op enkele weken tijd is de wereld rondom ons compleet veranderd. Het lijkt misschien al lang geleden, maar 2 maand geleden kon je iemand nog gewoon een hand en, ongelooflijk maar waar, zelfs een kus geven en werd je niet paniekerig bekeken wanneer je kuchte in de winkel.
De impact op zowat alles in ons leven is immens. De economie ligt grotendeels plat, auto’s staan op stal en vliegtuigen aan de grond. Er zijn al verschillende beelden verschenen van dieren die het vrijgekomen territorium terug innemen, berichten over minder vervuiling, minder geluidsoverlast … De bewegingsruimte van mensen is ook sterk ingeperkt en de enige mogelijkheden om wat beweging en sociaal contact te hebben zijn wandelen en fietsen. Iets wat momenteel dan ook massaal gebeurt.
Een ander positief effect van deze hele crisis is dat mensen lokaal kopen, vaak recht bij de boer of de buurtwinkel. Schrik voor de grote drukte in supermarkten speelt voor een groot deel mee, maar bij sommigen toch ook de overtuiging dat deze crisis niet zomaar is ontstaan. De globalisering, de drang naar schaalvergroting en ongebreidelde consumptie zijn enkele factoren die meegespeeld hebben in het snelle verspreiden van dit virus. En het kan anders, dat toonden vroeger al vele mensen en vele mensen beseffen dit nu ook voor het eerst.
Maar hoe gaat het nu verder?
De crisis deint langzaam uit en wordt een kabbelend water dat af en toe nog een opflakkering zal kennen. De maatregelen worden overal stilaan afgebouwd en we gaan terug naar business as usual. Of toch niet? De economie heeft zware klappen gehad en zal steunmaatregelen nodig hebben om er weer bovenop te geraken. Fossiele brandstoffen zijn waardeloos, vliegtuigbouwers, vliegmaatschappijen en reisagentschappen staan met de lippen aan het water. Uiteraard moeten zij op steun kunnen rekenen, maar is dit niet het ideale moment om groene voorwaarden aan deze steun te hangen? Om de vliegtuigindustrie zwaar te hervormen? Om de industrie versneld te vergroenen? Om de economie in een ruk te laten opschuiven naar een duurzamere, groenere en socialere richting?
Momenteel zitten we in een diepe crisis op vele vlakken. Zulke periodes zijn in het verleden altijd aangegrepen om keuzes te maken die de wereld tekenden voor de komende decennia.
Wat brengt de toekomst?
Welke keuzes gaan wij maken? Welke keuzes gaan onze medeburgers maken? Welke keuzes laten wij onze politiekers maken? Terug naar de vroegere wereld? Alles voor de economie en het sociale en ecologische overboord gooien? Of de keuze voor een toekomst die we al langer voor ogen hebben: groen, sociaal, gelijk en barmhartig?
Kunnen wij hier iets aan veranderen? Hebben wij enige invloed? Misschien nu wel meer dan ooit! Op welke manier kunnen wij onze stem laten horen, invloed eisen en verandering voor het volk vragen en niet voor het grote kapitaal en de bedrijven?
Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar ik vrees dat het wel noodzakelijk zal zijn willen we de veranderingen in gang zetten die wij graag willen zien.
Deze blog is geschreven door Frank Anrijs (Yggdrasil)