Oxfam-Wereldwinkels, waar ik werk, heeft zijn kantoren in een ecologisch gebouw van de ‘eenentwintigste eeuw’. Neergepoot eind jaren 90 met de nodige kinderschoenen, werd er ook een windmolen voorzien in de mooie ruime afgesloten tuin. De windmolen moest de kers op de taart worden. Echter alleen haar basis bleef: in de grond verankerde beton met reuzegrote bouten, een litteken van het experiment dat niet lukte…
We kozen er een tafel over te zetten.
We konden naar de Ikea gaan en er een robuust exemplaar uit het grote assortiment tafels halen. Maar dat deden we niet. Want tropisch hardhout daar doen we niet aan. Ook hebben we het niet zo met die slechte werkomstandigheden en dat vervuilende lange transport naar hier en met van die grote bewerkingsmachines die alle olie opmaken.
Een stuk bos in onze tuin zetten, van dat oerwoud dat er niet meer is omdat er allemaal tafels van gemaakt zijn, daar doen we niet aan …
En eigenlijk zouden we sowieso onze tafel niet in de Ikea kopen omdat het verdorie evenmin eerlijke handel is …
We vroegen een tafel aan Treewise.
Een tafel gemaakt met liefde voor het hout, met hout dat uit een bos komt op 5 km afstand. Dat hout heeft 1 rit gedaan in de camionette van Tom, Tom van Treewise. Tom heeft de boomstammen zorgvuldig uitgekozen op een mooie dag in de zomer. Hij wandelde het bos in en keek welke stammen konden geoogst worden om een tafel voor Oxfam te maken. Tom doet dat wel meer, boomstammen kappen. Maar Tom doet dat in overleg met de bomen. Hij kijkt en overweegt en ziet dat de stammen kunnen gekapt worden, zodat het bos mooi blijft, nieuwe scheuten de kans krijgen om te groeien, en het bos te behouden in al zijn glorie. En af en toe moeten er dan wat stammen uit die … handmatig bewerkt worden, ontschorst, op maat gekapt en gezaagd, zoals voor een tafel voor Oxfam …
Dank je wel Tom, Dank je wel Treewise, Dank je wel Bos!
Ceci n’est pas une table …
Het is een verhaal. Het is een toonbeeld van hoe het kan, hoe we onze aarde en alle mensen erop kunnen vrijwaren van klimaatcatastrofen, van machtsvertoon, van oneerlijke concurrentie, van boskap, van tariefescalatie, van erosie, van oneerlijke handel met het Zuiden….
Ceci n’est pas une table …
Het is een actie, een statement waarmee we pleiten voor permacultuur, voor regeneratieve landbouw, herstellende teeltwijzen op land en in bos, voor een versnelde successie van planten en bomen, en zegt iets over onze visie over hoe er moet omgegaan worden met natuur en mensen hier en in het Zuiden….
Ceci n’est pas une table …
Het is een ontmoetingsplek om met mekaar te praten, mekaar graag te zien, te palaveren, te vergaderen, te discussiëren, afspraken te maken,… Hier worden wijze beslissingen genomen. Voor de vrijwilligersbeweging en voor partners in het Zuiden…
Komaan, dit is wél een tafel … !
Uiteraard, je kan op en aan en met deze boomstammen doen wat je aan een gewone tafel ook kan. Je kan eraan eten, errond vergaderen, erop dansen, je glas omstoten, jezelf stoten, met Juan of Amin of Ezra die op bezoek zijn overleggen, diepgaande gesprekken voeren, gezelschapspelen spelen, er fairtradekoffie aan drinken, ze afkuisen, er ping pong op spelen, er de liefde op bedrijven, je vuist erop kloppen als je het niet eens bent, wijn drinken en zat worden, je rommel erop laten liggen, als steun gebruiken om een plankje af te zagen, er dossiers op intikken op je laptop, er fairtradeproducten op etaleren, een stoelendans organiseren,….
Doe er alles mee wat je met een tafel doet …
Alleen, hou dit in het achterhoofd:
alles wat we ermee doen, doen we met respect … !
Ga en vertel het verhaal van de Oxfam-tafel!
Karin Hanus
Tekst voor de inhuldiging van de tafel in de tuin van Oxfam-Wereldwinkels – 24/9/2015
Tafel gemaakt door Treewise vzw
(Zie ook artikel van Tom Declercq van Treewise in ons nieuwe nummer van het Permacultuur Magazine dat deze week uitkomt (21/9/2018) met als thema ‘BOMEN’